onze
mensen

Iedere week geven we een echte 'metallo' het woord. Dit zijn stuk voor stuk pareltjes van testimonials.
Waar zijn ze mee bezig, wat leeft er bij hen in het bedrijf en op de werkvloer en wat houdt de toekomst in ...
allemaal thema's die ons raken. Het leven zoals het is voor een militant van ABVV-Metaal.

 

In gesprek met ... Caroline Segers.

Ons bedrijf, Daikin Europe NV te Oostende, wordt de laatste tijd vaak gecontacteerd om adviezen uit te brengen. Waarover gaat het? Ze willen weten hoe het ‘organiseerbaar’ is in een groot productiebedrijf om te blijven produceren in coronatijd. Ook verschillende kranten en tv-stations zijn de laatste tijd over de vloer geweest. Het management pakt dit met beide handen aan om positief te kunnen overkomen, maar in geen enkele communicatie worden de vakbonden betrokken of laat staan gehoord.

Bij deze willen we toch ook eventjes mededelen dat de weg naar het organiseerbaar maken niet zo vlot is verlopen en dat we als vakbond het behaalde resultaat serieus hebben moeten afdwingen.

Je moet weten dat in ons 45-jarig bestaan onder Japanse invloeden er nog nooit werkloosheid is toegepast in gelijke welke vorm dan ook. Dat is positief, maar zelfs in deze tijden van een ware gezondheidscrisis was het niet gemakkelijk om hen ervan te overtuigen dat onze productie niet kon blijven voortdraaien op volle kracht. Ons product wordt als essentieel gezien voor de voedingsindustrie en rust- en ziekenhuizen.

Begin maart hadden we één werknemer die positief testte op Covid-19. Er is toen in een verhoogde versnelling geschakeld om de werknemers te kunnen geruststellen over hun veiligheid en gezondheid. Om het risico te verkleinen is men overgegaan op een ander werkregime, zodat alles eerst kon ontsmet worden voor de andere shift kon opstarten.

De ongerustheid bleef hoog bij onze werknemers, omdat ook het nieuws snel verspreidde over de stijging van het aantal bevestigde mensen met Covid-19 en de virologen ook toen al aandrongen bij de regering om maatregelen te treffen op nationaal vlak.

Velen geraakten in paniek door onwetendheid en door de onduidelijkheid tot er zelfs werknemers waren die niet meer durfden te werken en het werk stillegden. We hebben toen verschillende managers zelf naar de vloer laten komen, maar ook zij zaten met de handen in het haar. Door onwetendheid en met in het achterhoofd dat ze geen goedkeuring kregen vanuit het Japans management om over te gaan tot tijdelijke werkloosheid.

We zijn dan overgegaan naar een sociaal overleg samen met het Japans management om toch ons bedrijf twee dagen te sluiten om alles te kunnen herorganiseren. Het was geen gemakkelijk overleg en we hebben ons been moeten stijf houden, want ook dan hadden ze nog geen oren naar werkloosheid. Het bedrijf is toen twee dagen gesloten, waarvan één dag werd betaald door de werkgever en de tweede dag nog door al de werknemers moet gerecupereerd worden later op het jaar.

In die twee dagen tijd heeft het bedrijf met man en macht al de afdelingen binnen onze productie aangepast met hulp van al de leidinggevenden en indirecte afdelingen ter ondersteuning. Er is dan een rondgang gebeurd door het veiligheidscomité die bestaat uit vakbondsafgevaardigden en werkgever, maar het advies bleef negatief om terug op te starten. De grootste problematiek waren de ploegwissel, kleedkamers en breakzones waar er kruisverkeer mogelijk was en het risico hoog lag.

Het management bleef het been ook stijf houden en wouden toch een proefdraai houden met 1 shift en dan opnieuw aanpassingen aanbrengen. Bij de opstart zagen we het direct verkeerd lopen. We hebben alles toen weer een halt toegeroepen om met het Japans management te overleggen. We lanceerden het voorstel om het aantal werknemers te verminderen in aanwezigheid en maar op 30 % te produceren en tijdelijke werkloosheid toe te passen.

Dezelfde dag om 17 uur was er groen licht en heeft de personeelsdienst de uren nadien en in het weekend met man en macht alles in het werk gesteld om iedere werknemer te kunnen informeren voor de week erop. Ook wij hadden onze handen vol om onze leden zo goed mogelijk bij te staan en te informeren en dankzij de goede ondersteuning vanuit het secretariaat en de werkloosheidsdienst hebben we in een korte tijd bergen werk verzet.

De rust was enigszins wat teruggekeerd op de werkvloer maar iedere dag moeten we nog steeds tussenkomen om aanpassingen te laten doen. Op vandaag is de productie al wat kunnen verhogen en produceren we weer 55 %. De verhoging is telkens voorafgegaan door het advies van het veiligheidscomité en de ondersteuning van de syndicale delegatie. Geen groen licht is geen verhoging van productie.

Het vergt een aanpassing en discipline van iedereen en dit heeft tijd nodig. Onze grote zorg momenteel is het psychologisch en sociaal effect dat nog op ons afkomt, want ook dit is een onderdeel van onze gezondheid en welzijn. Maar eerst moeten we waakzaam blijven voor het virus van Covid-19 en hopen dat er spoedig een middel op de markt komt.

Onze rol vandaag als vakbond is nog belangrijker dan ze willen toegeven, zeker omdat we onze sociale zekerheid ook met hand en tand blijven verdedigen. Meer dan ooit is ze vandaag van cruciaal belang, ook al zullen velen dat niet rap toegeven, laat staan publiceren 😊

Guardians of the factory!

Caroline Segers
Woordvoerder ABVV-Daikin