onze
mensen

Iedere week geven we een echte 'metallo' het woord. Dit zijn stuk voor stuk pareltjes van testimonials.
Waar zijn ze mee bezig, wat leeft er bij hen in het bedrijf en op de werkvloer en wat houdt de toekomst in ...
allemaal thema's die ons raken. Het leven zoals het is voor een militant van ABVV-Metaal.

 

In gesprek met ... Caroline Segers.

Ons bedrijf is gevestigd in Oostende, aan 't zeetje. In 1999 ben ik in ons bedrijf gestart en in 2001 was ik reeds militant bij het ABVV, sinds 2006 syndicaal afgevaardigde. Hoogtepunt was in 2007 met 1600 arbeiders weliswaar veel tijdelijke werknemers en interims om seizoen te overbruggen. Ons bedrijf was jong van publiek, dynamisch en in volle expansie.

Vandaag tellen we nog een klein duizendtal arbeiders waarvan 680 vaste contracten. De gemiddelde leeftijd is ondertussen gestegen tot 43 jaar en de gemiddelde anciënniteit van alle arbeiders ligt rond de 13 jaar. En dit heeft zo zijn gevolgen. De regering voerde (en nog steeds) daarbij nog eens de druk op om langer te werken en zo kwam sinds vorig jaar bij ons CAO 104 ter sprake.

We zijn met volle moed aan tafel gegaan, want door de jarenlange productie in ploegwerk van velen onder ons was de afwezigheidsgraad zeer hoog bij onze arbeiders. We hielden een enquête onder onze collega's om daarop verder te kunnen werken. De werkgever beaamde de problematiek, maar CAO 104 is niet krachtig genoeg opgesteld om er gebruik van te maken om de werkgever te laten zwichten voor onze voorstellen.

Het bedrijf heeft wel enkele aanpassingen ingevoerd met het oog op de werkbaarheid. Voltijdse medewerkers boven de 55 jaar krijgen bijvoorbeeld 5 dagen extra (onbetaald) toegekend per jaar, er komen loopbaangesprekken en een ergonoom wordt aangesteld. De werkgever heeft wel duidelijk te kennen gegeven dat we een productiebedrijf zijn en geen sociale instelling... En daarmee was alles gezegd over CAO 104.

Dan maar terug naar de realiteit, de afwezigheidsgraad bleef maar stijgen ondanks verschillende acties waardoor er dan toch een kleine opening is ontstaan voor onze medewerkers. Er kan nu 1 % van onze arbeiders in een systeem stappen waarin er 50 % wordt gewerkt en 50 % van de ziekenbond wordt bijgepast oftewel onbeperkte progressieve tewerkstelling. Het stelsel is sinds vorig jaar in voege gebracht en vandaag zijn alle plaatsen al ingevuld, wat nu?

Als syndicaal afgevaardigde is het blijven zoeken naar een compromis tussen werkgever en werknemer. Het voornaamste is dat we een manier vinden om onze arbeiders zo lang mogelijk aan het werk te houden zonder dat ze op straat worden gezet, maar ook om het werk werkbaar te maken en te houden. Een hele uitdaging voor iedereen.

Caroline Segers
Delegee Daikin Europe NV Oostende