-
-
Er waait een wind van wilde stakingen over het land zo kopte de Morgen in haar week-end editie. Als je het lijstje in de metaal bekijkt waar er acties gevoerd werden en/of waar er akkoorden werden bereikt, dan oogt het inderdaad behoorlijk indrukwekkend: Crown Verpakking (Deurne), Sadef, VLD Jonckheere, Superia (Zedelgem), Cools Parts (Zedelgem), Fomeco (Zwevegem), P&C (Roeselare) Betafence (Zwevegem), Alural (Lummen), Bekaert (verschillende vestigingen), Watteeuw, Tyco (Brugge), Daikin (Oostende), Bombardier (Brugge), Packo (Zedelgem en Diksmuide), Dumont, Alro (Dilsen Stokkem), Galva, Sabca (Lummen), Hydromation (Tongeren), Plastic Omnium (Herentals)New Holland (Zedelgem en Antwerpen), Inergy (Herentals), Bosch (Tienen), Kautex (Tessenderlo), Opel, Tenneco Automotive, Ford, JLG, Magna Belplas, Lear Corporation, SML, IAC, Syncreon...
Zonder te spreken over de bedrijven waar men het in alle luwte heeft gedaan of waar men nu nog aan tafel zit. Hoe alles is begonnen bij een toeleverancier van Ford, Syncreon, hebben we in het vorig edito uit te doeken gedaan. Vanaf dan is er een ketting in gang geschoten: een ketting van sociale onrust als men wil, maar vooral een ketting van revolte tegen jaren gegroeide sociale onrechtvaardigheid.
ABVV-Metaal is een vakbond die zijn verantwoordelijkheid opneemt: verantwoordelijk voor de arbeiders en ook voor het behoud van de industrie. We hebben dat in het recente verleden meer dan genoeg bewezen: van het saldomechanisme tot het plus minus conto. We zijn ook een vakbond die de CAO's die wij onderhandeld hebben, respecteert. Maar onze arbeiders zien ook de historisch lage werkloosheidscijfers en de historisch hoge bedrijfswinsten. Ze lezen ook over de supersalarissen van managers en over politici die maanden kunnen staken en doorbetaald worden. Ondertussen worden zij geconfronteerd met een alsmaar stijgende levensduurte: stijgende energieprijzen, stijgende brandstofprijzen, stijgende uitgaven van het dagelijks leven... Combineer dat met de toenemende werkdruk, met het perspectiefloze van jarenlang te moeten werken met een tijdelijk of interimcontract en dan weet je: vroeg of laat moest deze tijdbom afgaan.
Men moet nu niet afkomen met “de vakbonden zijn voorbijgelopen” of “de vakbonden hebben het niet meer in de hand”. Voor deze sociale onrust zijn de werkgevers zelf verantwoordelijk. Zij zijn de pyromanen. Nu het overal brandt, kijken ze naar de brandweer – de vakbond – en roepen om ter luidst dat we het vuur niet op één, twee, drie geblust krijgen. Terwijl men maar al te goed weet, dat er niets makkelijker is, dan om net nu de boel aan te steken. We hebben dat niet gedaan. Wat de werknemers aangekaart en onderhandeld hebben in al die bedrijven gaat over:
- een deel koopkracht: wat zich doorgaans vertaald heeft in netto-premies, een vervroegde index, maaltijdcheques,...
- het beperken van de misbruiken van tijdelijke en interimarbeid
- respect: respect voor het werk dat je presteert ook als toeleverancier (loonsverhogingen om de verschillen met het moederbedrijf te normaliseren) respect voor arbeiders die hetzelfde presteren maar onzeker blijven door de tijdelijke contracten waarin men hen gevangen houdt.
ABVV-Metaal heeft daarom de acties van de arbeiders gesteund en ze zal dat ook blijven doen. Op korte termijn zullen we met alle toeleveranciers bij elkaar komen om ons te beraden over de organisatie van de toelevering in de toekomst. We zullen meer nog dan vroeger campagne voeren tegen de misbruiken inzake tijdelijke en interimarbeid. We zijn begonnen met een affichecampagne en we zullen niet stoppen. Niet meer. Net zoals de patroons zijn we voor sociale stabiliteit. Er kan maar sociale stabiliteit zijn, als er ook sociale rechtvaardigheid is.
Herwig Jorissen
Voorzitter
Alle ABVV-leden ontvangen iedere veertien dagen “De Werker”. In “de Werker” heeft elke centrale een eigen pagina. Op deze pagina kan elke beroepscentrale van het ABVV zijn leden informeren over onderwerpen die hen aanbelangen. In de editie van “de Werker” zal voor het eerst geen pagina staan van ABVV-Metaal. Wat er had moeten staan was:
- een verslag van de Syndicale Raad van 21 december: op de website te vinden bij actualiteit uit de centrale
- de belangrijkste uittreksels uit het protocol afgesloten tussen ABVV-Metaal en ABVV-TKD
- een gemeenschappelijke edito van Donald Wittevrongen, Voorzitter TKD en mezelf.
In dat edito delen we onze leden mee dat de instanties van ABVV-Metaal en ABVV-TKD besloten hebben om vanaf 1 januari 2008 een federatie te vormen met het oog op een fusie in april 2009. Dat laatste vanzelfsprekend indien de Congressen van beide beroepscentrales er mee instemmen. De naam van de nieuwe centrale zou de naam dragen “ABVV-Industrie”. Zowel ABVV-Metaal als ABVV TKD wilden hiermee te kennen geven dat de fusie een inhoudelijk project was namelijk het verwezenlijken van een noodzakelijk industriesyndicalisme. De creatie van een industrievakbond is al decennialang een fundamentele resolutie van ABVV-Metaal.
ABVV was van oordeel dat we op onze pagina niet mochten spreken over een fusie en dat we ook niet voor onze beurt mochten spreken en zeker niet over het industriesyndicalisme.
Het is natuurlijk goed dat het ABVV waakt over zijn statuten en over deze van de beroepscentrales. Maar als democratische instanties van twee beroepscentrales in alle openheid een belangrijke strategische keuze maken voor de toekomst van hun eigen structuur en voor deze van de arbeiders in het algemeen en daarover hun leden wensen te informeren, dan is dat hun goed recht. De gesprekken die ABVV-Metaal en ABVV-TKD voeren, gebeuren in alle openheid (en niet in de coulissen). Ze zijn besproken in hun besturen, zowel plaatselijk als ‘nationaal'. Een vergaande en intense samenwerking tussen twee centrales kan natuurlijk niemand verbieden, maar als het ABVV van oordeel is dat een fusie om statutaire redenen niet zou kunnen, dan heeft men genoeg tijd om in te grijpen. Het voornemen van beide centrales verzwijgen in de eigen kolommen is daar niet voor nodig.
Daarom vindt U deze week geen metaalpagina in “de Werker”. Maar dit zal ons niet stoppen om verder te doen, om gezamenlijke secretariaten en uitvoerend besturen te houden met ABVV-TKD, om te zien hoe we samen kunnen werken en om tussendoor óók de sociale verkiezingen te winnen. Onze ervaring bij de splitsing is dat er veel water naar de zee vloeit vooraleer er een definitieve regeling tot stand komt. En dat er in de tussentijd vele scenario's de revue passeren en vele scenario's aangepast en weer aangepast worden. Dat is zo. Maar onze ervaring is ook dat je er soms wel een duw aan kunt geven of even afremmen, maar dat je de stroom niet kunt stoppen.
Herwig Jorissen
Voorzitter