De automobiel moet verankerd worden

• Verlaging van de loonkost door lastenvermindering op ploegenarbeid
• Invoering van tijdspaarrekening in bedrijven
• De constructeurs wordengesensibiliseerd om innovatieve projecten in te dienen, vooral rond procesinnovatie en, indien mogelijk, in samenwerking met Vlaamse toeleveranciers
• Accountmanagers voor de voertuigindustrie om elk assemblagebedrijf te begeleiden in de contacten met de overheid
• In samenwerking met VDAB en onderwijs betere afstemming tussen vraag en aanbod van arbeidskrachten
• Samenwerking op vlak van de logistiek
• Accijnsverlaging of –vrijstelling op energieproducten.

Al deze actiepunten hadden één gemeenschappelijk doel: het behoud van de automobielindustrie in België. Daarom zullen de sociale partners in eerste instantie een princiepsakkoord ondertekenen omtrent tijdsparen en het plus – minus conto (zie uitleg in artikel op deze pagina). Dit akkoord legt een aantal principes vast. Daarnaast moeten de uitvoeringsmaatregelen komen. We maken ons geen illusie. Dit akkoord als dusdanig zal ons ook geen blijvend voordeel opleveren. Maar het is een belangrijk signaal naar de hoofdzetels dat we bereid zijn om te vernieuwen en het zal hoe dan ook een troefkaart zijn voor onze constructeurs, en als allereerst voor Opel, als ze bij hun moederbedrijven hun offertes moeten indienen om de nieuwe modellen te bekomen. Daarom is dat akkoord van levensbelang voor 100.000 werknemers in Vlaanderen en voor een industrie die de economische motor is van een regio. Het zou ongehoord zijn als ook maar iemand daar lichtzinnig zou mee omgaan. Er hangt te veel van af.

Herwig Jorissen
Voorzitter

Leden ABVV-Metaal op lijsten VB geschrapt

In ons vorige edito hebben we er geen doekjes om gewonden. We zeiden klaar en duidelijk dat er voor ons er één partij is waar syndicalisten absoluut niet voor konden stemmen: het VB. In vergelijking met de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 is het VB opnieuw vooruit gegaan. Dat is zondermeer betreurenswaardig. Maar in vergelijking met de verkiezingen van 2004 heeft het VB – eindelijk – 80.000 stemmen verloren. Samen met de uitslagen in Antwerpen en in Gent, waar het VB afgeblokt werd, is dat een eerste positieve signaal. Een signaal ook dat er wel degelijk iets te doen valt tegen de zwarte opmars van de laatste vijftien jaren.

In datzelfde edito kondigden we ook aan dat we na de verkiezingen zouden nagaan of er geen leden op VB-lijsten stonden. Wie er op voorkwam, zou – zoals in onze statuten staat – automatisch geschrapt worden: omdat in onze rangen geen plaats is voor racisme en intolerantie. 

We hebben de gewoonte om na de verkiezingen hetzelfde te zeggen als ervoor. Wel, voor ABVV-Metaal hebben we de oefening gemaakt. Wanneer we dit edito schrijven heeft één afdeling nog niet alle lijsten gecontroleerd. Op dit moment zijn er 39 ABVV-Metaalleden die op lijsten van het VB gestaan hebben (verwachten we een eindresultaat tussen de 45 en de 50). We hebben het inderdaad over leden. Slechts bij grote uitzondering gaat het om militanten.

Is dat veel? JA.
Is dat veel te veel? Volmondig JA.

Daarom zijn de uitsluitingsbrieven deze week al verstuurd of zullen ze in sommige gewesten eerstdaags verstuurd worden. We staan er op om exact mede te delen hoeveel leden we zullen schrappen. Niet omdat we fier zijn op het aantal, integendeel. Maar, ten eerste, het is een belangrijk signaal. Want voor elk lid dat zich bekendmaakt en op een lijst gaat staan, zijn er allicht een aantal arbeiders die voor deze verderfelijke partij stemmen. Dat betekent dat onze vakbond en onze vorming nog veel werk voor de boeg heeft. Ten tweede willen het helder communiceren in de hoop dat andere centrales en andere vakbonden hetzelfde zullen doen. Want het is makkelijk om in de pers vaag te verklaren dat je leden zal uitsluiten, je moet het ook doen. 

Dat is het duidelijke signaal dat we als ABVV-Metaal willen geven. Anderzijds zeggen we ook dat geen enkele veroordeling levenslang is. Niet omdat we iets of iemand willen goed praten – al denken dat er soms wel degelijk sprake is van misleiding. Wel omdat we geloven in de kracht van een humaan socialisme. Dat wil zeggen dat je mensen de mogelijkheid moet geven moet hun fouten in te zien en te verbeteren. Het is onze kracht dat we geloven in de maakbaarheid van de samenleving en in deze van de mens. Ook dat is rechtlijnig zijn.

Natuurlijk krijgt het VB veel te veel stemmen, ook van arbeiders. Maar het is hoopgevend dat het tij aan het keren is. Misschien nog maar zwakjes, maar als iedereen zijn werk doet, dan is het mogelijk. Ook dat leren de verkiezingen van 8 oktober. Laat ons dat dus maar doen.

Herwig Jorissen
Voorzitter

Onthoofd educatief verlof

De schoolvakanties zijn (bijna) voorbij en voor duizenden leerlingen breekt het moment weer aan om terug naar school te gaan, om hun opleidingen af te maken, te beginnen,… Heel wat werknemers die hetzelfde van plan waren vanaf september zullen het moeilijker hebben. De regering heeft zware besparingen aangekondigd in het stelsel van het Betaald Educatief Verlof: het recht om met behoud van loon afwezig te zijn op het werk om je bij te vormen of bij te scholen. De vakbonden hebben hierop al sterk gereageerd. Iedereen beweert dat in een geglobaliseerde economie kennis en goed geschoolde werknemers onze belangrijkste troeven zijn. Besparen op een stelsel dat een actieve promotie is voor het permanent leren is bijgevolg economisch contraproductief. Zo’n besparing staat ook haaks op de Europese, federale en regionale doelstellingen om de deelname van volwassenen aan onderwijs en opleiding te verhogen. De problemen zijn niet nieuw, ze bestaan al van bij de omvorming van het stelsel van de kredieturen naar het stelsel van het BEV. Door de verdubbeling van het aantal gebruikers kwam de financiering van het BEV al snel in de problemen. In de jaren 90 werden daarom verschillende maatregelen genomen. Er werd een lijst opgemaakt van opleidingen die geen beroepsdoeleind en dienden en dus niet meer in aanmerking kwamen voor BEV en in 1995 werd de duur van het BEV zelfs gehalveerd.

Eén van de ‘zogezegde’ problemen zou de groei van de sectorale opleidingen zijn. De bedrijven van het PC 111 (Agoria) zijn met meer dan 35% van de gebruikers duidelijk de grootste klant van het BEV. “Probleem” is natuurlijk een zeer relatief begrip. De hoge cijfers betekenen ook dat onze arbeiders (weliswaar vooral in de middelgrote en grote ondernemingen, maar dat is een andere discussie) permanent worden bijgeschoold wat hun job betreft. Bovendien heeft het BEV de afgelopen decennia misschien geen doorslaggevende maar toch ook geen onbelangrijke rol gespeeld in de vrijwaring van de concurrentiepositie van heel wat van onze bedrijven.

Het is zinloos en gevaarlijk om zoals in de jaren negentig een discussie te voeren over welke opleidingen in aanmerking kunnen komen voor BEV en welk niet: de één zal misschien vinden dat een automobielarbeider die een opleiding tot drukker volgt niets is voor het BEV, Verhofstadt zal opnieuw zeggen dat het BEV zich moet richten op knelpuntberoepen, sommige zullen de sectorale opleidingen in vraag stellen en andere zullen zich afvragen waarom syndicale opleidingen in aanmerking komen,….

Terwijl de echte discussie moet gaan over de financiering van het stelsel. En dan moet je niet diegene sanctioneren die wel aan opleiding doen, maar deze die het niet doen. In het interprofessioneel akkoord van ‘99 engageerden de sociale partners zich om op zes jaar tijd de vormingsinspanningen op te trekken tot 1,9% van de loonkosten. Misschien kunnen we de sectoren die onder deze opleidingsnorm blijven een extra financiële inspanning opleggen recht evenredig met het procent dat ze te kort schieten.

In de meeste gevallen krijgen bedienden nog altijd meer opleiding dan arbeiders. Omdat te veel patroons opleiding voor arbeiders nog altijd niet als een investering voor het bedrijf zien. Het BEV zet deze scheve situatie een klein beetje recht, al is het maar via de sectorale opleidingen. Het is niet toevallig dat zestig procent van de gebruikers van het BEV arbeiders zijn en een groot deel metaalarbeiders. Daarom zijn de genomen maatregelen dubbel onrechtvaardig voor ons. Daarom mag er niet geraakt worden aan de uren en de opleiding, van welke aard dan ook. Het is de financiering die aangepakt moet worden en dan moet iedereen zowel de bedrijven als de overheid zijn verantwoordelijkheid opnemen: mooie woorden over permanent leren volstaan niet!

Herwig Jorissen
Voorzitter

IEDEREEN is van de wereld en de wereld is van IEDEREEN

Meer dan 100.000 stemmen voor verdraagzaamheid en tegen racisme, zo koppen de kranten terwijl ik dit schrijf. Afgelopen zondag stond het andere Vlaanderen te feesten en zijn mening van de daken te schreeuwen. Dat was het tolerante Vlaanderen dat nog altijd de grote meerderheid van de Vlamingen vertegenwoordigt. 

Maar wanneer deze Werker in de bus valt, moeten we stemmen voor de gemeenteraden en de provincieraden. Het eerste en allerbelangrijkste is die ene boodschap die alle democraten moeten geven: er is één partij waar niet voor gestemd wordt. Omdat ze racistisch en seksistisch is, omdat ze antivakbonden en antiwerknemers is, omdat ze antidemocratisch is. Omdat ze niet thuishoort in een fatsoenlijke samenleving. In onze statuten staat duidelijk dat “ABVV-Metaalleden en / of militanten die militeren voor extreem-rechtse partijen of op hun lijsten voorkomen, zichzelf uit onze organisatie uitsluiten”. Het is dus duidelijk dat er niet alleen geen stem naar het Vlaams Belang gaat, maar ook dat we na de verkiezingen zullen nagaan of er toch geen leden zijn die op VB-lijsten staan. Wie er op voorkomt, zal geschrapt worden: in onze rangen is er geen enkele plaats voor racisme en intolerantie.

We zijn echter niet alleen voor een tolerante en democratische samenleving. We zijn ook voor een progressieve en humaan-socialistische samenleving waarin IEDEREEN MEEtelt. Ik weet wel dat bij lokale verkiezingen lokale overwegingen en voorkeuren een belangrijke rol spelen. En ik weet ook dat we het afgelopen jaar dikwijls overhoop lagen met onze kameraden van de partij en dat het generatiepact hoe dan ook wonden heeft geslagen. Maar ik weet ook dat de zaken die we bekomen hebben en de zaken die we uit de brand gesleept hebben (ook in het generatiepact) te danken zijn aan diezelfde kameraden van de partij. En het zijn ook net de steden waar de Sp-a (mee) de dienst uitmaakt, die goede punten krijgen voor hun gevoerde beleid. 

Het is misschien niet aan ons om een expliciet stemadvies te geven. Maar zoals we IEDEREEN afraden om te stemmen voor een antidemocratische en racistische partij zoals het Vlaams Belang (het blok aan ons been), zo vragen we dat IEDEREEN gebruik maakt van zijn democratische recht en stemt voor een partij die er wil en kan voor zorgen dat onze sociaal-syndicale eisen een realistische vertaling krijgen, ook in de gemeenten en steden. Want ook de gemeenten en steden kunnen op het vlak van onderwijs, werkgelegenheid, infrastructuur,… heel wat doen voor onze industrie. Ik ben dan ook overtuigd dat stemmen op een socialistische partij terzake de beste garanties biedt. 

Herwig Jorissen
Voorzitter